خواهشا خواهشا خواهشا وقتی میخواید برنامه دورزدن یا تفریح بریزید به همراهاتون خوب فکر کنید!
خب میدونید؟تا قبل از این هروقت میگفتن باید تو انتخاب همراه دقت کرد و فلان خیلی جدی نمیگرفتم و میدونستم من با آدم غیر هم کیش خودم کمتر رفاقت دارم یا اصلا ندارم!ولی ولی ولی.مغزی که از انباشت اطلاعات زرد و بحث های بی پایان و بیهوده رنج میبره حاصل یک تدبیر کاملا غلطه!انقدر غر و مخالفت با هر ایده ای رو شنیدم که واقعا فقط دلم میخواست زودتر اون جمع پر از انرژی های منفی رو ترک کنم و به خلوت خودم برگردم!
میدونید؟احساس میکنم نیاز دارم تا قرن ها با کسی حرف نزنم!دلم میخواد دور شم از این شهر ، از این کلیشه ها ، از اندیشه ها و افکار کپک زده!دلم یه سکوت طولانی بدون هیچ صدایی به استثناء ورق زدن کاغذ میخواد!هیچیِ هیچی!دلم میخواد آرامش خودشو جاکنه تو تک تک زوایای این دقایق و این ثانیه ها!
خدایا؟بیا دیگهبیا زودتر پیشم!خدا؟ولی حرف زدن باتو رو دوست دارم هنوز
+از ویژگی های یک همراه خوب میدونید چیه؟۱-وقت راه رفتن وقتی سکوت میکنید هی بهتون نگه:"ای بابا سفره خاتون توهم که همش ساکتی"! ۲-لازم نباشه همه چیز رو با جزئیات واسش توضیح بدید و گاهی حتی با نگاه بگیره منظورتونو!۳-باهر حرفتون مخالفت نکنه ۴-یکم از "من میگم این ، پس این!" فاصله بگیره و به "نظرمون اینه!" متمایل باشه.
و من الله التوفیق!
درباره این سایت